FAQ

BHP

Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pracodawca jest zobowiązany do zorganizowania wstępnego szkolenia BHP dla nowego pracownika przed dopuszczeniem go do pracy oraz do organizowania okresowych szkoleń BHP dla obecnych pracowników.

Szkolenia BHP odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy. Pracodawca organizując szkolenia z bezpieczeństwa i higieny pracy zobowiązany jest do zatwierdzenia programów szkoleń w zakresie umożliwiającym zaznajomienie pracowników z tymi dokumentami i zasadami dotyczącymi bezpiecznego wykonywania pracy.

Na pracodawcy spoczywa też obowiązek wydawania szczegółowych instrukcji stanowiskowych BHP oraz opracowania oceny ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy. Pracownik jest zobowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z tymi przepisami oraz zasadami.

Szczegółowe zasady dotyczące szkoleń BHP określone zostały w rozporządzeniu Ministra Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pracodawca może zwolnić pracownika ze szkolenia BHP tylko w przypadku odnowienia umowy o pracę z pracownikiem na tym samym stanowisku pracy, które zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z nim kolejnej umowy o pracę.

Pracodawca zobowiązany jest zaznajomić pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa dotyczącymi wykonywanych przez nich prac. Warto też pamiętać, że szkolenia i kursy BHP odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.

Prawo nakłada też na pracodawcę obowiązek wydawania i aktualizowania szczegółowych instrukcji stanowiskowych BHP oraz opracowania i udostępnienia dla pracowników oceny ryzyka zawodowego na poszczególnych stanowiskach pracy.

Pracownik potwierdza na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 2374 kp) w zakładzie pracy. Pismo takie powinno być przechowywane w aktach osobowych pracownika.

Z kolei pracownik jest obowiązany znać przepisy oraz zasady bezpiecznej pracy, brać udział w szkoleniach BHP i instruktażach z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym (art.211 pkt 1 kp).

Pracodawca również ma obowiązek uczestniczyć w szkoleniach BHP w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążącym na nim obowiązków. Pracodawca również podlega okresowym szkoleniom BHP.

Zasady dotyczące sposobu realizacji szkoleń i kursów BHP określa rozporządzenie Ministra Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozporządzenie to określa:

  • szczegółowe zasady i formy prowadzenia zajęć szkoleniaseminariakursy BHP oraz samokształcenie kierowane
  • wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia
  • sposób dokumentowania szkolenia
  • przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkoleń.

Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzone są jako szkolenia wstępne i szkolenia okresowe.

Pracodawca jest odpowiedzialny za opracowanie i zatwierdzenie programów szkoleń BHP dla wszystkich stanowisk pracy w firmie. Prawo umożliwia pracodawcy zlecenie realizacji szkoleń firmie zewnętrznej (opracowanie programów szkoleń i przeprowadzenie wymaganych szkoleń BHP).

Szkolenia BHP opracowywane są na podstawie ramowych programów szkoleń, określanych w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Pracy w sprawie szkoleń BHP. Mają one charakter pomocniczy i stanowią tylko podstawę do opracowania przez pracodawcę lub zewnętrzną firmę szczegółowych programów szkoleń BHP.

Programy szkoleń BHP opracowywane są dla poszczególnych grup stanowisk, powinny też określać:

  • szczegółową tematykę i obowiązkowe zagadnienia szkolenia
  • formy realizacji: szkolenieseminariumkurssamokształcenie kierowane
  • czas szkolenia w zależności od typu stanowiska pracy

Szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac pracowników, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie celów szkolenia, określonych w § 3 rozporządzenia Ministra Pracy.

Uwaga
Programy szkoleń BHP oraz listy przeszkolonych pracowników wraz z protokołami testów BHP powinny być przechowywane przez pracodawców w dokumentacji BHP dotyczącej zakładu pracy i pracowników.

Szkolenie wstępne  jest przeprowadzane w formie instruktażu według programów opracowanych dla poszczególnych grup stanowisk i obejmuje:

  • instruktaż ogólny - czyli szkolenie wstępne ogólne
  • instruktaż stanowiskowy - czyli szkolenie wstępne na stanowisku pracy

 

Instruktaż ogólny

Instruktaż ogólny ma zapoznać pracownika z podstawowymi przepisami BHP ustalonymi w kodeksie pracy, w układach zbiorowych pracy lub w regulaminach pracy oraz z zasadami BHP obowiązującymi w danym zakładzie pracy i z zasadami udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku w pracy.

 

Szkolenie wstępne przechodzą:

  • nowo zatrudnieni pracownicy
  • studenci na praktykach studenckich
  • uczniowie szkół zawodowych zatrudnieni w celu praktycznej nauki zawodu.

Instruktaż ogólny może w firmie prowadzić:

  • etatowy pracownik służby BHP
  • zewnętrzny specjalista BHP wykonujący na zlecenie pracodawcy zadania służby BHP
  • pracownik firmy wyznaczony przez pracodawcę posiadający przeszkolenie oraz zasób wiedzy i umiejętności zapewniające właściwą realizację programu instruktażu BHP.

Instruktaż stanowiskowy powinien zapoznać uczestników z czynnościami i procesem pracy, instrukcjami BHP występującymi na stanowiskach pracy oraz o ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną pracą, uzyskanie wiedzy i umiejętności dotyczących sposobu ochrony przed zagrożeniami wypadkowymi i zagrożeniami dla zdrowia w warunkach normalnej pracy i w warunkach awaryjnych oraz zapoznanie z metodami bezpiecznego wykonywania pracy na danym stanowisku pracy.

Szkolenie wstępne na stanowisku pracy jest przeznaczone dla:

  • Nowych pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i innych, na których występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych
  • pracowników przenoszonych na takie stanowiska oraz w przypadku zmiany warunków techniczno-organizacyjnych
  • studentów odbywających praktyki studenckie
  • uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu

Jeżeli pracownik wykonuje pracę na różnych stanowiskach, szkolenie BHPpowinno uwzględniać wszystkie rodzaje prac, które będą należały do zakresu obowiązków danego pracownika.

Instruktaż stanowiskowy przeprowadza wyznaczona przez pracodawcę osoba kierująca pracownikami (kierownikmistrzbrygadzista) lub sam pracodawca.

Po zakończeniu instruktażu stanowiskowego przeprowadzony jest sprawdzian wiedzy i umiejętności przeszkolonych pracowników z zakresu wykonywania pracy zgodnie z zasadami i przepisami BHP. Pozytywne zaliczenie sprawdzianu stanowi podstawę dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku pracy. Forma organizacji sprawdzianu pozostaje w gestii pracodawcy (w przeciwieństwie do szkoleń okresowych, w przypadku instruktażu stanowiskowego jest to najczęściej egzamin ustny – praktyczny).

Szkolenie okresowe ma na celu aktualizację i ugruntowanie wiedzy oraz umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, a także zaznajomienie uczestników szkolenia z nowymi rozwiązaniami techniczno-organizacyjnymi w tym zakresie.

Szkolenie okresowe BHP prowadzone są dla grup pracowników:

  • pracodawcy oraz inne osoby kierujące pracownikami, a w szczególności kierownicy komórek organizacyjnych, mistrzowie i brygadziści
  • pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych
  • pracownicy inżynieryjno-techniczni, w tym projektancikonstruktorzy maszyn i innych urządzeń technicznych, technolodzy i organizatorzy produkcji
  • pracownicy służb BHP i inne osoby wykonujące zadania tej służby
  • pracownicy administracyjno-biurowi oraz inni pracownicy biurowi, nie wymienieni wyżej, których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

W zależności od grupy pracowniczej oraz stopnia narażenia na czynniki szkodliwe i niebezpieczne, przewidziane są różne formy szkolenia okresowego BHP oraz częstotliwość ich ponawiania.

 

Grupa pracowników

Forma szkolenia Częstotliwość szkolenia
Pracownicy na stanowiskach robotniczych

(§14 ust. 2 pkt 2 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

instruktaż raz na 3 lata
Pracownicy na stanowiskach robotniczych, na których występują szczególnie duże zagrożenie dla bezpieczeństwa lub zdrowia

(§14 ust. 2 pkt 2 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

instruktaż nie rzadziej niż 1 raz w roku
Pracownicy na stanowiskach administracyjno-biurowych

(§14 ust. 2 pkt 5 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

kursu, seminarium lub

samokształcenie kierowane

nie rzadziej niż raz na 6 lat
Pracownicy służby BHP i inne osoby wykonujące zadania tej służby

(§14 ust. 2 pkt 4 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

kursu, seminarium lub

samokształcenie kierowane

nie rzadziej niż raz na 5 lat
Pracownicy inżynieryjno-techniczni, w tym projektanci, konstruktorzy maszyn, i innych urządzeń technicznych, technolodzy i organizatorzy produkcji

(§14 ust. 2 pkt 3 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

kursu, seminarium lub

samokształcenie kierowane

nie rzadziej niż raz na 5 lat
Osoby będące pracodawcami oraz inne osoby kierujące pracownikami, w szczególności kierownicy, mistrzowie i brygadziści

(§14 ust. 2 pkt 4 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

kursu, seminarium lub

samokształcenie kierowane

nie rzadziej niż raz na 5 lat
Pracodawcy samodzielnie wykonujący zadania służby BHP

(§14 ust. 2 pkt 1 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

kursu, seminarium nie rzadziej niż raz na 5 lat
Pracownicy nie wymienieni powyżej, których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy

(§14 ust. 2 pkt 6 RMGiP z dnia 27.07.2004 r. ws szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy)

kursu, seminarium lub

samokształcenie kierowane

nie rzadziej niż raz na 5 lat

 

Częstotliwość oraz formę okresowego szkolenia ustala pracodawca, po konsultacji z specjalistą BHP, biorąc pod uwagę rodzaje pracy i warunki środowiska pracy.

Pierwsze szkolenie okresowe BHP należy przeprowadzić:

  • do 6 miesięcy od rozpoczęcia pracy - pracodawcy oraz osoby kierujące pracownikami (dotyczy: kierowników komórek organizacyjnych, mistrzów, brygadzistów)
  • do 12 miesięcy od rozpoczęcia pracy - pracowników zatrudnionych na innych stanowiskach pracy

okresowego szkolenia może być zwolniony pracownik, który:

  • przedłoży aktualne zaświadczenie szkolenia okresowego BHP od poprzedniego pracodawcy
  • posiada zaświadczenie odbycia szkolenia okresowego na stanowisku należącym do innej grupy stanowisk, jeżeli jego program uwzględnił zakres tematyczny wymagany programem szkolenia na aktualnym stanowisku pracy

Szkolenie okresowe BHP kończy się egzaminem, który przeprowadza organizator szkolenia, a więc pracodawca lub zewnętrzna firma, której pracodawca zlecił prowadzenie szkolenia. Organizator potwierdza odbycie szkolenia okresowego, poprzez wydanie pracownikowi ustalonego przepisami zaświadczenia. Kopię tego zaświadczenia pracodawca musi przechowywać w aktach osobowych pracownika.

Warto pamiętać, że dla każdej grupy zawodowej ukończenie szkolenia, dokształcania lub doskonalenia zawodowego związanego z nauką zawodu, przyuczeniem do zawodu albo podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, uwzględniającego program  szkolenia okresowego dla określonego stanowiska pracy, uważa się za równoznaczne z odbyciem takiego szkolenia. A zatem pracownik taki nie musi odbywać, w tych okresach, szkolenia okresowego przewidzianego dla zajmowanego przez niego stanowiska pracy.

Aktualnie obowiązujące przepisy prawa definiują następujące pojęcia i formy edukacji w zakresie BHP:

  • kurs - forma szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 15 godzin lekcyjnych, składającego się z zajęć teoretycznych i praktycznych, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie BHP
  • seminarium - forma szkolenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin lekcyjnych, umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie BHP
  • samokształcenie kierowane - forma szkolenia umożliwiającego uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie BHP, na podstawie materiałów przekazanych przez organizatora szkolenia, w szczególności przy zastosowaniu poczty, Internetu, przy jednoczesnym zapewnieniu konsultacji z osobami spełniającymi wymagania dla wykładowców

Szkolenie BHP powinno być przeprowadzone przez wyspecjalizowane jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w tej dziedzinie. Rozporządzenie zalicza do tych jednostek:

  • placówki kształcenia ustawicznego lub praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego
  • szkoły ponadgimnazjalne
  • jednostki badawczo-rozwojowe, szkoły wyższe lub inne placówki naukowe
  • stowarzyszenia, których celem statutowym jest działalność związana z bezpieczeństwem i higieną pracy
  • osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie BHP

Szkolenia BHP muszą odbyć też pracodawcy, którzy będą wykonywali w swoim zakładzie pracy zadania służby BHP. Chodzi tu więc o pracodawców zatrudniających:

  • do 10 pracowników albo
  • do 20 pracowników, jeżeli zakwalifikowani są do grupy działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecią kategorie ryzyka.

 

Szkolenie okresowe pracodawców powinno być zorganizowane w formie kursu lub seminarium, z uwzględnieniem ćwiczeń oraz z wykorzystaniem odpowiednich pomocy dydaktycznych. Potwierdzeniem odbycia szkolenia okresowego dla pracodawców jest zaświadczenie wydane przez organizatora szkolenia, tj. jednostkę organizacyjną uprawnioną do prowadzenia szkoleń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Z szkolenia BHP może być zwolniony tylko ten pracodawca, który spełnia wymagania kwalifikacyjne dla pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy lub przez 5 lat był inspektorem PIP.

Szczegółowe zasady ustalania kategorii ryzyka określa natomiast rozporządzenie Ministra Pracy z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie zróżnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych z zależności od zagrożeń wypadkowych i ich skutków (Dz. U. nr 200, poz.1692).

A od 1 kwietnia 2006 r. składki na ubezpieczenie wypadkowe są zróżnicowane w zależności od stanu bezpieczeństwa pracy w danej firmie lub zakładzie pracy. ZUS ustala je indywidualnie na podstawie formularzy ZUS IWA z ostatnich trzech lat.

 

Firma POLSIGNAL oferuje szkolenia BHP w dwóch wariantach:

  • jako jednorazowa usługa szkoleniowa na zlecenie Klienta
  • oraz w ramach stałej umowy nadzoru BHP

Zapraszamy do zapoznania się z naszymi usługami oraz cennikami szkoleń i usług BHP znajdującymi się zakładce USŁUGI.

RODO

Powszechnie używany termin RODO oznacza rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Rozporządzenie to jest aktem unijnym, którego każde państwo członkowskie jest zobowiązane przestrzegać. RODO to zbiór przepisów odnoszących się do tego, jak poprawnie chronić dane osobowe przez podmioty je przetwarzające. Celem rozporządzenia było wprowadzenie  ujednoliconych zasad dotyczących przechowywania i przetwarzania danych osobowych na terenie całej Unii Europejskiej.

Tu możesz zapoznać się z treścią rozporządzenia:

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=OJ:L:2016:119:TOC

 

RODO dotyczy wszystkich, którzy przetwarzają dane osobowej na terytorium Unii Europejskiej. Nawet mała jednoosobowa działalność może przetwarzać dane osobowe, a co za tym idzie być zobowiązana do wdrożenia przepisów RODO. Nie ma przy tym znaczenia gdzie odbywa się przetwarzanie danych ani gdzie znajdują się serwery.

Obecnie niemożliwym jest w praktyce prowadzenie działalności gospodarczej bez przetwarzania danych osobowych, a tym samy RODO ma zastosowanie do wszystkich przedsiębiorców, w tym nawet prowadzących małe biznesy np. salony kosmetyczne, logopedyczne, hotele.

Jest jednak kilka wyjątków, kiedy RODO się nie stosuje. Zgodnie z art. 2 ust. 2 RODO, Rozporządzenie nie ma zastosowania do przetwarzania danych osobowych:

  • w ramach działalności nieobjętej zakresem prawa Unii.
  • przez Państwa członkowskie w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
  • przez osobę fizyczną w ramach czynności o czysto osobistym lub domowym charakterze.
  • przez właściwe organy, gdy celem jest m.in. zapobieganie przestępczości czy bezpieczeństwo narodowe.

W tym miejscu warto wskazać, że za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej, np. imię i nazwisko, PESEL, adres IP. Danymi osobowymi nie będą natomiast takie dane jak numer KRS, firmowy adres e-mail czy dane anonimowe, po których nie można zidentyfikować osoby. Co ważne, dane osobowe dotyczą wyłącznie osób fizycznych.

Wprowadzenie RODO spowodowało, że określenie „przetwarzanie danych” stało się bardziej złożone. Nie można uznawać, że przetwarza dane tylko osoba, która je zbiera albo wykorzystuje. Pojęcie przetwarzania danych jest znaczenie szersze. Zgodnie z art. 4 pkt 2 RODO przetwarzanie to operacje lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych, lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany, lub niezautomatyzowany, takie jak zbieranie, utrwalanie, organizowanie, porządkowanie, przechowywanie, adaptowanie lub modyfikowanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie, dopasowywanie lub łączenie, ograniczanie, usuwanie lub niszczenie.

Przetwarzając dane osobowe nie można zapominać, że zgodnie z RODO, na administratorze danych osobowych ciąży obowiązek informacyjny. Oznacza on, że przetwarzając czyjeś dane osobowe powinniśmy takiej osobie udzielić informacji między innymi o tym: kto przetwarza ich dane osobowe, w jakim celu, jak długo, na jakiej podstawie, kto ma dostęp do tych danych. Administrator Danych Osobowych powinien przekazać wszystkie informacje szczegółowo określone w art. 13 RODO.

Co ważne, należy pamiętać, że po pierwsze informacje te powinny zostać przekazane jasnym i prostym językiem. Tak aby osoba fizyczna rozumiała, na co wyraża zgodę. Po drugie powinny zostać przekazane najpóźniej w momencie zbierania od danej osoby jego danych osobowych.

Przepisy RODO nakładają na administratorów danych wiele obowiązków, które wymagają od nich zapewnienia odpowiednich środków organizacyjnych i technicznych mających na celu odpowiednią ochronę danych. RODO nie wskazuje konkretnych rozwiązań, czy środków bezpieczeństwa jakie należy zastosować, bowiem stosowane rozwiązania powinny być odpowiedni do skali ryzyka oraz specyfiki przetwarzania.

Zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych organem nadzorczym, który dokonuje kontroli postanowień RODO w Polsce jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych (PUODO). Organ ten prowadzi również postępowania i kontrole w sprawie naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych. W przypadku nieprzestrzegania przepisów RODO jest on uprawniony do nałożenia kar pieniężnych.

PPOŻ

Skuteczny system ochrony przeciwpożarowej funkcjonujący w przedsiębiorstwie pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia pożaru, a w razie pojawienia się ognia może znacznie ograniczyć straty. Działania podejmowane w celu zainstalowania odpowiednich systemów i elementów wyposażenia, umożliwiających szybkie wykrywanie dymu, podwyższonej temperatury i płomieni, uruchomienie urządzeń oddymiających, a także sprzyjające szybkiej i bezpiecznej ewakuacji osób przebywających w budynku są jednym z podstawowych obowiązków każdego pracodawcy.

Konieczność właściwego zabezpieczania przeciwpożarowego obiektów należących do firmy wynika nie tylko z obowiązujących przepisów, ale również z dbałości przedsiębiorstwa o własne mienie. Zainstalowanie najlepszych systemów wspomagających szybkie opuszczanie budynków i nowoczesnych urządzeń gaśniczych nie przyda się jednak na wiele, gdy wszyscy pracownicy nie będą odpowiednio przygotowani do takich wydarzeń. Jedynym sposobem na spełnienie wymogów obowiązujących przepisów, a zarazem na podniesienie efektywności ochrony przed ogniem jest więc zorganizowanie szkolenia przeciwpożarowego, które będzie prowadzone przez kompetentne i posiadające odpowiednie kwalifikacje osoby. Sprawdźmy, jakie są obowiązki pracodawcy w zakresie ochrony przeciwpożarowej, oraz przyjrzymy się temu, kto powinien brać udział w szkoleniach ppoż.

Wybuch pożaru stanowi duże i bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia osób, które przebywają w budynku, w którym pojawił się ogień. Podwyższona temperatura, płomienie, a przede wszystkim powstający dym mogą doprowadzić do poważnego zatrucia, czy nawet śmierci. W razie pojawienia się niebezpieczeństw związanych z ogniem kluczowe jest podejmowanie szybkich i adekwatnych do sytuacji działań. W przypadku niewielkich i łatwych do zlokalizowania zarzewi ognia, dobrą reakcją może być podjęcie natychmiastowej akcji gaśniczej przy pomocy dostępnego sprzętu. Kiedy jednak zagrożenie nie jest oczywiste, a jego skala nieznana najlepszą decyzją będzie rozpoczęcie sprawnej akcji ewakuacyjnej. Efektywne działanie w tak stresującej sytuacji wymaga jednak podstawowych umiejętności i wiedzy na temat poprawnego zachowania w sytuacji uruchomienia się systemu sygnalizacji pożarowej czy też obsługi środków gaśniczych.

Najlepszym sposobem na przygotowanie pracowników do działania sytuacji zagrożenia przeciwpożarowego będzie wypełnianie obowiązku prowadzenia szkoleń przeciwpożarowych. Wynika on bezpośrednio zarówno z przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej, jak i uregulowań znajdujących się w Kodeksie pracy.

W myśl Ustawy o ochronie przeciwpożarowej właściciel lub użytkownik obiektu ma obowiązek zabezpieczenia przed zagrożeniem pożarowym. Działanie takie musi obejmować zarówno dbanie o to, by budynek spełniał odpowiednie normy oraz wymagania przeciwpożarowe, np. za sprawą instalacji odpowiednich przegród PPOŻ czy drzwi o odpowiedniej wytrzymałości ogniowej, jak i był wyposażony w sprawne urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice. Niezbędne jest także zagwarantowanie możliwości ewakuacji oraz przygotowanie budynku do prowadzenia akcji gaśniczej. Do poprawnego funkcjonowania całego systemu będzie jednak potrzebne zapoznanie pracowników z przepisami przeciwpożarowymi, a także ustalenie metody postępowania w sytuacji zagrożenia.

Choć w przepisach Ustawy ochronie przeciwpożarowej nie ma zapisu, który expressis verbis wymagałby prowadzenia odpowiednich szkoleń, to w praktyce przyjmuje się, że są one niezbędne do efektywnego przekazania odpowiednich informacji. Znaczenie ma tu również fakt, że tylko taka forma daje możliwość uzyskania potwierdzenia zapoznania się z obowiązującymi w obiekcie regułami postępowania.

Drugim źródłem, z którego wynika obowiązek prowadzenia szkoleń przeciwpożarowych są przepisy Kodeksu pracy oraz wydane do niego akty wykonawcze, w tym rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przepisy dotyczące BHP jasno określają, że jednym z obowiązków pracodawcy jest organizowanie szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenia tego rodzaju, tzw. wstępne, powinny obejmować wszystkie osoby zatrudniane w konkretnym przedsiębiorstwie. Szkolenie wstępne musi odbywać się przed lub zaraz po rozpoczęciu przez nowego pracownika realizacji jego zadań. Drugim rodzajem obowiązkowych szkoleń BHP są tzw. szkolenia okresowe. Zgodnie z przepisami pracodawca jest zobowiązany do organizowania ich w zależności od stanowisk zajmowanych przez konkretne osoby.

Najwyższa częstotliwość szkoleń okresowych dotyczy pracowników zatrudnionych na stanowiskach, gdzie wykonywane są prace szczególnie niebezpieczne, w ramach których pojawia się wysokie zagrożenie dla zdrowia i życia oraz istnieje duże prawdopodobieństwo wypadku. W takich przypadkach szkolenie okresowe powinno się odbywać przynajmniej raz w roku i trwać minimum 8 godzin lekcyjnych. Osoby, które są zatrudnione na stanowiskach robotniczych, szkolenie okresowe powinny przechodzić w takim samym wymiarze czasu, lecz jedynie raz na 3 lata. Formą prowadzenia szkolenia jest instruktaż na stanowisku pracy połączony z wykładem.

Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach administracyjno-biurowych szkolenie okresowe jest wymagane przynajmniej raz na 6 lat. Czas jego trwania jest określony na 8 godzin lekcyjnych, jednak może się ono odbywać w formie kursu, seminarium albo samokształcenia kierowanego, czyli np. za pomocą kursu on-line.

Osoby, które są narażone na czynniki niebezpieczne, uciążliwe albo szkodliwe dla zdrowia, a także pracownicy, których praca wiąże się z odpowiedzialnością w zakresie BHP, muszą uczestniczyć w szkoleniu okresowym przynajmniej raz na 5 lat. W takim przypadku dopuszczalnymi formami są również kursy, seminaria i kształcenie kierowane. Podobne zasady dotyczą pracowników inżynieryjno-technicznych, jednak w ich przypadku zajęcia powinny trwać 16 godzin lekcyjnych. Te same kryteria obowiązują także pracowników służb BHP, jednak czas trwania szkolenia jest w tym przypadku znacznie dłuższy, ponieważ wynosi aż 32 godziny, z których 4 są przeznaczone na ćwiczenia. Pracodawcy oraz osoby, których rolą jest kierowanie innymi pracownikami, są zobowiązani do udziału w szkoleniu raz na 5 lat, a zajęcia powinny obejmować 16 godzin lekcyjnych.

Konieczność zawarcia treści związanych z bezpieczeństwem przeciwpożarowym w programach szkoleń BHP wynika wprost z zapisów wspomnianego wyżej Rozporządzenia. Wielu pracodawców decyduje się jednak na organizacje oddzielnych szkoleń przeciwpożarowych, co jest uzasadnione szczególnie w tych przedsiębiorstwach, gdzie ryzyko pojawienia się ognia jest szczególnie duże, lub pożar narażałby na wysokie straty materialne albo stanowił zagrożenie dla wielu osób postronnych.

Warto wspomnieć, że szkolenia przeciwpożarowe powinny być prowadzone przez osoby, które mają odpowiednie kompetencje. Prowadzenie szkoleń wymaga posiadania tytułu inżyniera pożarnictwa, inżyniera bezpieczeństwa pożarowego albo technika pożarnictwa,

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego jest to opracowanie, którego celem jest ustalenie wymagań ochrony przeciwpożarowej w zakresie organizacyjnym, technicznym i porządkowym, jakie należy uwzględnić podczas eksploatacji konkretnego budynku. Wymagania prawne dotyczące opracowania zawarte są w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. nr 109 poz. 719). Do zapoznania się z treścią powyższego dokumentu i przestrzegania zawartych w nim ustaleń zobowiązani są wszyscy pracownicy; bez względu na zajmowane stanowisko służbowe i rodzaj wykonywanej pracy.

Opracowywanie IBP należy do czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej, które zgodnie z ustawą z dn. 24 sierpnia 1991 r. o ochronie  przeciwpożarowej (Dz.U. nr 81 poz. 351) powinny być realizowane przez osoby mające odpowiednie kwalifikacje. Są to osoby spełniające jedno z poniższych kryteriów:

  • tytuł zawodowy technika pożarnictwa,
  • wykształcenie wyższe i ukończone szkolenie specjalistów ochrony przeciwpożarowej,
  • wykształcenie wyższe na kierunku inżynieria bezpieczeństwa pożarowego,
  • wykształcenie średnie i ukończone szkolenie inspektorów ochrony przeciwpożarowej,
  • uzyskały uznanie kwalifikacji do wykonywania technika pożarnictwa w toku postępowania o uznanie nabytych w państwach członkowskich UE, w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego – technika pożarnictwa.

IBP należy opracować dla obiektów budowlanych lub ich części stanowiących strefy pożarowe, pełniących funkcję użyteczności publicznej (np. szkoła, bank), zamieszkania zbiorowego (np. hotel, schronisko), produkcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, gdy:

występuje w nich strefa zagrożenia wybuchem (bez względu na gabaryty obiektu), kubatura brutto przekracza 1000 m3 (z wyjątkiem budynków inwentarskich), kubatura brutto przekracza 1500 m3 dla budynków inwentarskich, powierzchnia strefy pożarowej przekracza 1000 m2 dla obiektów innych, takich jak stacje uzdatniania wody czy składowiska odpadów.

IBP powinna zawierać poszczególne elementy:

  • warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia, sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego, magazynowania i warunków technicznych obiektu, w tym zagrożenie wybuchem;
  • określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice oraz sposoby poddawania przeglądom technicznym stosowanych w obiekcie urządzeń przeciwpożarowych;
  • sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia;
  • sposoby wykonywania prac pożarowo niebezpiecznych;
  • warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzenia;
  • sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji;
  • zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi użytkownikami;
  • wskazanie osób lub podmiotów opracowujących instrukcję;
  • plany obiektów oraz terenu przyległego, z uwzględnieniem przede wszystkim wymiarów, występującej gęstości obciążenia ogniowego, podziału na strefy pożarowe, kategorii zagrożenia ludzi, warunków ewakuacji, miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych, odległości od budynków sąsiednich, parametrów pożarowych występujących substancji palnych, lokalizacji stref zagrożonych wybuchem, hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów pożarowych oraz dojazdów pożarowych.

IBP powinna być poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz na dwa lata, a także po zmianach sposobu użytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpożarowej.

Wyciąg z IBP zawierający warunki ochrony przeciwpożarowej oraz plany budynku powinien być przechowywany w sposób zapewniający możliwość natychmiastowego wykorzystania na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych. Dobrym rozwiązaniem jest umieszczenie instrukcji w specjalnej skrzynce, wyposażonej w system „zbij szybkę”.

SYGNALISTA

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (potocznie zwana „dyrektywą o ochronie sygnalistów”), to unijna regulacja, która zaczęła obowiązywać 16.12.2019 r. Państwa członkowskie UE mają czas do 17.12.2021 r. na wprowadzenie jej założeń do krajowego porządku prawnego.

Celem wprowadzenia dyrektywy jest poprawa egzekwowania prawa i polityki Unii Europejskiej w zakresie ochrony osób zgłaszających nieprawidłowości w organizacjach, które mogą stanowić naruszenie przepisów prawa, stanowić działanie nieetyczne lub przynosić szkodę pracownikom, pracodawcy lub interesowi publicznemu. Regulacja ma zastosowanie do osób pracujących w sektorze prywatnym lub publicznym, które uzyskały informacje na temat naruszeń w kontekście związanym z pracą.

Tu możesz zapoznać się z treścią dyrektywy:

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32019L1937&from=PL

Państwa członkowskie Unii Europejskiej miały czas na zaimplementowanie założeń dyrektywy o ochronie sygnalistów do prawa krajowego do 17 grudnia 2021 r.

Równocześnie w tym terminie wymogi dyrektywy miały spełnić:

  • podmioty prywatne zatrudniające powyżej 250 osób,
  • wszystkie podmioty działające w sektorze finansowym,
  • wszystkie podmioty publiczne. Z obowiązku tego krajowy ustawodawca mógł zwolnić gminy zamieszkane przez mniej niż 10 tyś. mieszkańców.

Mimo braku polskiej ustawy dyrektywa obowiązuje podmioty podlegające zwierzchnictwu lub kontroli państwa, natomiast firmy prywatne będą obowiązane wdrożyć system zgłaszania naruszeń prawa i ochrony sygnalistów zgodnie z przepisami oczekiwanej ustawy.

Podmioty prywatne zatrudniające od 50 do 249 osób mają czas na dostosowanie do dyrektywy do 17 grudnia 2023 r.

Wśród najważniejszych obowiązków są:

  • konieczność utworzenia wewnętrznych procedur oraz poufnych i bezpiecznych kanałów przyjmowania zgłoszeń od sygnalistów,
  • podejmowanie działań wyjaśniających oraz przekazywanie sygnaliście informacji zwrotnych, zarówno o przyjęciu zgłoszenia jak i o podjętych lub planowanych w związku z nim działaniach,
  • udostępnienie pracownikom i partnerom biznesowym informacji na temat wewnętrznych oraz zewnętrznych możliwości zgłaszania naruszeń.

Sygnalistą jest osoba, która działając w dobrej wierze i kierując się dobrem swojego miejsca pracy lub interesem publicznym, zgłasza informacje o podejrzeniu działań nielegalnych lub nieetycznych. Określenie to pochodzi od angielskiego słowa „whistleblower”, czyli osoba dająca sygnał, alarmująca (whistleblowing – dmuchanie w gwizdek).

Sygnalizator to usługa, która umożliwia poufne zgłaszanie pisemnych informacji o podejrzeniu działań nielegalnych lub nieetycznych w organizacji. Sygnalizator umożliwia prowadzenie anonimowego, szyfrowanego dialogu między sygnalistą a organizacją po wysłaniu zgłoszenia, dzięki czemu na żadnym etapie korespondencji nie jest możliwe ujawnienie tożsamości sygnalisty. Sygnalizator wspiera również zarządzanie zgłoszeniami poprzez możliwość przypisywania ich poszczególnym koordynatorom, ustalania statusów zgłoszeń, przechowywania dokumentacji, prowadzenia rejestru zgłoszeń czy generowania raportów.

Sygnalizator chroni anonimowość dzięki wykorzystywaniu szyfrowanego kanału komunikacji, a także usuwaniu wszelkich metadanych z przesyłanych załączników oraz nierejestrowaniu adresów IP osoby zgłaszającej naruszenie. O ile sygnalista sam nie ujawni swoich danych osobowych (np. poprzez podanie swoich danych w treści zgłoszenia), aplikacja Sygnalizator nie jest w stanie w żaden sposób zidentyfikować jego tożsamości.

Nie, aplikacja Sygnalizator nie umożliwia usunięcia zgłoszenia po jego wysłaniu.

Sygnalizator umożliwia organizacji spełnienie wymogów, jakie nakłada na nią dyrektywa o ochronie sygnalistów. Dodatkowo nasza usługa pozwala reagować na zgłoszenia dotyczące potencjalnych naruszeń, dzięki czemu minimalizuje ryzyko strat finansowych oraz wizerunkowych organizacji.

PIERWSZA POMOC

Obowiązki pracodawcy z zakresu pierwszej pomocy są w Polsce uregulowane prawnie. Należą do nich:

  • wyznaczenie osoby (lub osób) odpowiedzialnej za udzielanie pierwszej pomocy w firmie oraz zagwarantowanie tej osobie szkolenia z pierwszej pomocy;
  • poinformowanie wszystkich pracowników, kto został wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy w miejscu pracy;
  • wyznaczenie punktów udzielania pierwszej pomocy w siedzibie firmy i wskazanie ich pracownikom;
  • przygotowanie punktów do udzielania pierwszej pomocy, w tym przede wszystkim przygotowanie apteczki pierwszej pomocy, wyposażonej zgodnie ze specyfiką danego zawodu, istniejących w zakładzie pracy zagrożeń oraz liczbą pracowników zatrudnionych w firmie;
  • zapewnienie łączności z zewnętrznymi służbami medycznymi.

Szkolenie z pierwszej pomocy w firmie nie jest obowiązkowe dla pracodawcy, chyba że jest On jednocześnie pracownikiem placówki oświatowej, ponieważ zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach, wszyscy pracownicy szkoły lub placówki podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy.

Co istotne, pracodawca wyznaczający w firmie osobę do udzielania pierwszej pomocy nie może wyznaczyć samego siebie. Jedynym odstępstwem jest sytuacja, w której pracodawca zatrudnia wyłącznie osoby młodociane lub niepełnosprawne.

Kurs pierwszej pomocy jest obowiązkowy dla pracowników odpowiedzialnych za udzielanie pierwszej pomocy w miejscu pracy. Ponieważ szkolenie to stanowi integralną część szkolenia z Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, oba kursy realizowane są z tożsamą częstotliwością, tzn. co 3 lub 5 lat – w zależności od wykonywanej pracy. Sam kurs pierwszej pomocy powinien być tematycznie dopasowany do specyfiki danego rodzaju pracy wykonywanej w zakładzie. Jednak zgodnie z wytycznymi krajowej Europejskiej rady

Podsumowując: pracodawca nie ma obowiązku, by ukończyć kurs pierwszej pomocy, jednak biorąc pod uwagę fakt rosnącej świadomości pracowników na temat bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz mając na względzie ustawowy obowiązek udzielenia pierwszej pomocy przez każdego świadka sytuacji zagrażającej zdrowiu lub życiu ludzkiemu, warto, by szkolenie z pierwszej pomocy ukończył każdy pracownik firmy, również pracodawca. Niech pierwsza pomoc nie będzie tajemnicą dla żadnej osoby przebywającej w zakładzie pracy, a stanie się on miejscem poszanowania dla ludzkiego życia.

Rozdział X przedmiotowych wytycznych dotyczy zasad nauczania pierwszej pomocy. W wytycznych ERR (Europejskiej Rady Resuscytacji) zawarto następujące informacje:

  • Większość badań wskazuje na to, że umiejętności RKO (Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej) zanikają w przeciągu 3 do 6 miesięcy po pierwszym kursie. Umiejętności AED są zapamiętywane na dłużej niż same umiejętności BLS (Podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy).
  • Istnieją dowody, że częste szkolenia poprawiają umiejętności z zakresu RKO oraz pewność siebie osób podejmujących RKO wzrasta. W związku z tym zaleca się, aby organizacje i osoby indywidualne analizowały potrzeby częstszych szkoleń przypominających w oparciu o prawdopodobieństwo wystąpienia zatrzymania krążenia w ich okolicy. Szkolenia przypominające dla osób, które ukończyły kurs BLS powinny się odbywać co najmniej co 12–24 miesiące.

Każda osoba, która odbyła szkolenie z pierwszej pomocy powinna (po pozytywnym zdaniu testu) otrzymać imienne zaświadczenie (certyfikat) potwierdzające odbycie szkolenia. Okres ważności certyfikatu pierwszej pomocy jest uzależniony od tego jakie jest to szkolenie oraz dla kogo jest ono prowadzone.

Każdy pracownik placówki sprawującej opiekę nad dziećmi, jest zobowiązany odbyć co 2 lata szkolenie z zasad udzielania pierwszej pomocy dzieciom. Wymóg ten wynika z przepisów prawnych ujętych w Ustawie z dnia 07.07.2017 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin a dokładnie w art. 16.2. który brzmi „Opiekunem w żłobku lub klubie dziecięcym może być także osoba, która odbyła nie wcześniej niż 2 lata przed podjęciem zatrudnienia jako opiekun szkolenie z udzielania dziecku pierwszej pomocy …” oraz 17.2 „Wolontariusz, przed rozpoczęciem świadczenia pracy w żłobku lub klubie dziecięcym, zobowiązany jest do odbycia szkolenia z udzielania dziecku pierwszej pomocy” i 18.1, 18.2 „Opiekun oraz wolontariusz zobowiązani są do odbycia co 2 lata szkolenia z udzielania dziecku pierwszej pomocy. Szkolenie, o którym mowa w ust.1, nieodpłatnie zapewnia podmiot prowadzący żłobek lub klub dziecięcy. W przytoczonych powyżej rozporządzeniach nie są określone jasno przepisy dotyczące pracowników przedszkoli – jednak biorąc po uwagę wymagania dotyczące wcześniej przytoczonych grup pracowniczych jednostek oświatowych, celowym jest aby okres ważności certyfikatów  również wynosił 2 lata od daty ostatniego szkolenia. Pamiętajmy o tym, że pierwsza pomoc u dzieci znacząco się różni od tej udzielanej osobie dorosłej dlatego powinna podlegać jak najczęstszej aktualizacji (duża część odbiorców naszych szkleń z zasad udzielania pierwszej pomocy dzieciom organizuje szkolenie dla pracowników każdego roku).

Teoretycznie zaświadczenie o ukończeniu kursu pierwszej pomocy jest bezterminowe – ponieważ nie ma jasnych wskazań prawnych co do kwestii ważności takiego kursu (patrz powyżej). Standardowo w firmie POLSIGNAL zaświadczenia ukończenia kursów pierwszej pomocy wystawiamy na okres 2 lat (przy czym na certyfikacie nie umieszczamy zapisu stanowiącego graniczną – końcową datę ważności upoważnienia)

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszym serwisie, dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

error: Treść jest chroniona!!